Laats las ik een column van Babah Tarawally met de titel: “Ik kijk naar jou, maar zie ik jou ook?” Hij schreef daarin over een buurman die helemaal op zichzelf leeft, zonder vrienden of familie. Soms belt hij bij zijn buurman aan om te vragen hoe het met hem gaat. “Je bent de enige die komt kijken hoe het met mij is,” zegt de buurman.

Een belangrijk thema binnen het grote veld van spiritualiteit is de onthechting van aardse, materiële zaken. Als je het stoffelijke los kunt laten, kom je in contact met het geestelijke, het ongrijpbare.

Zitten zijn

Lichaam en geest. Ze horen bij elkaar. Als mens zijn we allebei. Ons lichaam is stoffelijk, tastbaar en zichtbaar. Onze geest is juist het tegenovergestelde, maar wel heel essentieel voor ons mens-zijn. Want het is onze geest die ons wezenlijk mens maakt. Dat voert terug op een oud verhaal ...